Rozpraszanie światła

fal elektromagnetycznych), zjawisko oddziaływania światła z materią w wyniku którego następuje zmiana kierunku rozchodzenia się światła, z wyjątkiem zjawisk opisanych przez odbicie i załamanie światła. Wywołuje złudzenie świecenia ośrodka.

Rozróżnia się rozpraszanie światła:

  • sprężyste – podczas rozpraszania nie następuje zmiana energii (częstotliwości) światła,
  • niesprężyste – podczas rozpraszania zmienia się energia (częstotliwość) światła.

Rozpraszanie wiąże się z niejednorodnościami układu, w którym zachodzi propagacja fal. Rozpraszanie może zachodzić na pyłach i aerozolach zawieszonych w powietrzu a także fluktuacjach gęstości.

Fizycznie zjawisko rozpraszania związane jest z falową naturą światła, które oddziałując z materią powoduje jej drgania i wypromieniowanie (wtórnych) fal elektromagnetycznych. Te wtórne fale nazywane są promieniowaniem rozproszonym (rozpraszaniem). Wiele zjawisk fizycznych związane jest z rozpraszaniem światła mimo że zazwyczaj nie używamy tej terminologii w potocznej mowie. Np. odbicie od porowatych powierzchni (odbicie dyfuzyjne), dyfrakcja, a nawet odbicie i załamanie światła można tłumaczyć jego rozpraszaniem (Zasada Huygensa). Ze zjawiskiem rozpraszania światła związane są też zjawiska dyspersji, interferencji i dyfrakcji.


Rozpraszanie na cząsteczkach. Przychodząca fala elektromagnetyczna (z lewego, górnego rogu rysunku)i koliste wtórne fale, które są wypromieniowane przez cząstki. To co się obserwuje (mierzy) jest nałożeniem (superpozycją) tych fal.